پس از انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و منتخب شدن روحانی، موج شادی و امید در جامعه ایجاد شد. خیلیها انتظار داشتند و دارند با آمدن روحانی، ایران در مدت بسیار کوتاه آباد شود و همه مشکلات موجود پایان پذیرد اما آیا این انتظار و توقع، بهجاست؟ آیا منطق و عقل قبول میکند که دولت تدبیر و امید بتواند در مدت کوتاهی ایران را به مقصود و بهشت موعود برساند؟
قطعا دولت روحانی نیز فرصت میخواهد تا بتواند مشکلات را حل کند و یا به قول رئیسجمهور منتخب قفلها را باز کند و نباید توقع بیجا داشت. در نقد همین توقع و انتظارات بیجا بود که موج طنز "روحانی متشکریم" راه افتاد. در بین این طنزها نیز به مواردی برخورد میکردیم که در آن واکنش افراد بعد از برآورده نشدن انتظارات آمده بود؛ مثلا این جمله:" رفتم هندوانه خریدم سفید درآمد! روحانی ازت انتظار نداشتم" یا "میخواستم بخوابم اما تا صبح کسی چراغ اتاق خوابم رو خاموش نکرد، روحانی ازت انتظار نداشتم!"