از دید ظاهری فرقی بین غذای حلال و حرام نیست، ولی لقمه حرام تأثیری بر جان آدمی دارد که کشف آن از محدوده علوم ظاهری بشری خارج است. وظیفه ادیان الهی، بیان همین امور باطنی است که در دسترس بشر نیست.
لقمه حرام
آرام غذا خوردن
حلال خوری بنا بر ادبیات قرآن و فرهنگ قرآن یعنی انسان خود را زنده نگاه دارد. به عبارت دیگر یعنی حیات طیبه. تعبیر قرآن این است که زندهها و مردهها دو دسته هستند. برخی از افراد ظاهراً زنده هستند ولی در واقع زنده نیستند. ظاهراً انسان هستند ولی به تعبیر صریح قرآن در واقع انسان نیستند. بالاترین اثر حرام این است که فرد را از انسانیت ساقط میکند. برای حیوان هیچ فرقی نمیکند که پاک و نجس و یا حلال و حرام بخورد. هر چه به دست بیاورد میخورد. حرام خوری انسان را از رتبهی انسانیت به رتبهی حیوانیت و غفلت تنزل میدهد. گوش حیوان حرف حق نمیشنود.
لشکر عمر سعد در ظاهر انسان بودند. اما اگر واقعاً انسان بودند سخن امام حسین (علیه السلام) را که با آنان صحبت میکرد میشنیدند. من هم اگر خدای ناکرده ورودیهای جسم خود و مخصوصاً لقمهی خود را کنترل نکنم و حرام وارد وجود من شود، از انسانیت ساقط میشوم. هر کسی فکر میکند که این تنزل مهم نیست، گوش ندهد و برای آن اهمیت قائل نشود.
وقتی که ما در جایگاه انسانیت باقی بمانیم، حرف را میشنویم. یک حیوان زیاد نمیتواند انسانها را تشخیص دهد. سپاهیان عمر سعد، چهرهی باطن عمر سعد را با چهرهی باطن امام حسین (علیه السلام) خیلی تشخیص ندادند. ظاهراً هر دو عمامه به سر داشته و محاسن داشتند.
هر دو لباس جنگ و اسب داشتند. حتی ممکن است سپاه عمر سعد برای آنها جذابتر هم بود که با او باقی ماندند. بنابراین انسان وقتی حیوان میشود، کلام و چهرهی حق را از باطل تشخیص نمیدهد. مسیر حق را از مسیر باطل تشخیص نمیدهد.
از اثرات حرام خوری :
یک – مرگ دل است. گوش این افراد حرف حق را نمیشود، همانطور که کلام حق امام حسین (علیه السلام) را نشنیدند. چشم آنها امام حسین (علیه السلام) را ندید و دل آنها نیز تشخیص نداد.
دوم – دل مُرد دیگر برکت ندارد. وقتی که بی برکتی رخ داد، اعمال ما دیگر به عنوان عبادت پذیرفته نمیشود. ما ظاهراً نماز میخوانیم ولی پذیرفته نمیشود. چون نماز انسان پذیرفته است و نماز حیوان پذیرفته نیست. در روایت داریم عبادت کسانی که حرام خور هستند پذیرفته نمیشود. دعای این افراد مستجاب نمیشود. کسی که خواب است دعا نمیکند. کسی که در خواب است حتی اگر حرف هم بزند، دیگران به حرف او اهمیت نمیدهند.
سوم - اگر حرام وارد وجود ما شود، خواب هستیم، دعای ما مستجاب نمیشود. از همهی اینها دردناکتر این است که نسل ما ناپاک میشود.
غذا خوردن
روایاتی پیرامون
رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود : خداوند فرموده : مَنْ لَمْ یُبالِ مِنْ اَیِّ باب اکْتَسَبَ الدّینارَ وَ الدِّرْهَمَ لَمْ أُبالِ یَوْمَ الْقِیامَةِ مِنْ اَیِّ اَبْوابِ النّارِ اَدْخَلْتُهُ. کسی که در کسب مال پروا ندارد، از کجا میآورد، من در قیامت پروا ندارم که از کدام در او را وارد آتش کنم!
مَنْ کَسَبَ مالاً مِنْ غَیْرِ حِلِّهِ اَفْقَرَهُ اللهُ. کسی که از غیر حلال به کسب مال برخیزد، خداوند او را دچار فقر میکند.
مَنِ اکْتَسَبَ مالاً مِنْ غَیْرِ حِلِّهِ کانَ زادُهُ اِلَی النّارِ. کسی که از غیر حلال کسب مال کند، آنان مال توشه او به سوی جهنم است.
تا حالا تاثیر مال حرام برای من ملموس و قابل مشاهده نشده، شما تا به حال این وضعیت را به عینه مشاهده کرده اید؟
دیدگاهها