خداوند متعال در قرآن مجید هدف از خلقت انسان و همه موجودات هستی را عبودیت و توحیدمحوری بیان نموده است: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ؛ من جن و انس را نیافریدم جز براى عبودیت و بندگی» (۱) و نیز «وَ لَقَد بَعَثنا فِی کُلِّ اُمَّتٍ رَسولاً اَن اعبُدُوا اللهَ وَ اجتَنِبُو الطاغوتَ وَ مِنهُم مَن هَدی اللهُ وَ مِنهُم مُن حَقَّت عَلیهِ الضَّلالَه؛ میان هر امتى پیغمبرى برانگیختیم که خدا را بپرستید و از طغیانگرى کناره گیرى کنید. بعضشان را خدا هدایت کرد و بعض دیگرشان ضلالت برایشان مقرر گشت» (۲) و برای رسیدن به این بندگی و توحیدمداری، بی‌شک سبک زندگی از مهم‌ترین لوازم آن است.

جابجایی و انتساب نام ها و واژه های دیرینه سال برای مفاهیم و پدیده های تازه تر، موجب آشفتگی های منجر به بدفهمی و التباس می شود. اینچنین آشفتگی ها در استفاده از نام های ایران و فارس که هر کدام دستکم دو تعریف اصلی و ثانوی دارند، به فراوانی روی می دهد و موجب نتیجه گیری های نادرست بعدی می شود.
ناآگاهی ها و کمبود اطلاعات عمیق ما پیرامون معانی و مفاهیم نام های در پیوند با آریا، ایران و فارس نمی باید منجر به استفاده های نادرست از بخشِ مفهومِ این نام ها که تعریفی نسبتاً کافی دارند، بشود.

چکیده :
جامعه به دو گروه ،خواص وعوام دسته بندی شده است .خواص اهل تحلیل وتجزیه مسائل اند وعوام در مقابل ،بدون آگاهی وشناخت مسائل به روندی از زندگی مشغولند ودر حرکت موج عمومی جامعه، با آنان همیارند . گروه خواص نقش بسزایی در فضای اجتماعی داشته و خصوصیاتی از قبیل بصیرت ، حمایت به هنگام از حق ، ولایت مداری ،حق محوری را دارند ومسولیتهای ایجادبصیرت رابر دوش می کشند والبته خواص دارای آفاتی از قبیل دنیا طلبی ،ملاحظات خویشاوندی، بوده که جامعه را به شکست می کشانند که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است .

جهان آفرینش بر پایه علم و حکمت بنا شده است و این همان علم و حکمت الهی است که در تحقق کل هستی و طبیعت و آفرینش انسان متجلی و سبب ایجاد نظامی هماهنگ و هدفمند شده است.
انسان به عنوان نقطه دایره هستی خلیفه الهی در پی کشف این نظام هدفمند و تدوین قانونمندیهای آن در خود و سایر پدیده‌ها است. مهمترین پدیده، خود انسان و تحقیق در مورد انسان و کشف استعدادهای او به عبارتی آغاز ورود انسان به قدرت شناخت جهان هستی است.
نتیجه شناخت و کشف روابط پدیده‌ها بنا به آیه شریفه او (سغرلکم الشمس والقمر...) (ابراهیم/33) تسلط و بهره‌گیری انسان از طبیعت می‌باشد که نتیجه آن بهره‌مندی بیشتر از مواهب الهی است.
از دیدگاه تعلیم و تربیت امروز، شناخت و کشف روابط پدیده‌ها به ویژه در زمینه رفتار آدمی به منظور سازگاری هر چه بیشتر‌‌‌‌‌‌انسان با محیط می‌باشد، روانشناسان‌‌‌‌ معتقدند در صورت تامین نیازهای بدنی، روانی و عاطفی، انسان خوشبخت‌ و موفق و سعادتمند خواهد شد. اما برای درک وصول به جریان حقیقت الهیه و تربیت انسان کامل و رسیدن به لقای پروردگار که غایت تربیت اسلامی و سعادت حقیقی است، نیاز به وحی و تدبر و بهره‌گیری از آن را داریم.
با مطالعه و بهره‌گیری از سیره پیامبران - صلی‌الله علیهم اجمعین - و ائمه معصومین - علیهم السلام - که به فرمایش قرآن کریم الگوی حسنه می‌باشند و سعادت دنیا و آخرت فراهم خواهد شد که البته سیره پیامبران، به ویژه خاتم ایشان مخالفتی با کارهای علمی و تحقیقی و ثمرات عاقلانه آنها ندارد. با این توصیف اهمیت و جایگاه تعلیم و تربیت اسلامی و ضرورت تربیت انسان روشن می‌شود. در این عصر حضرت امام خمینی (ره) این وارث به حق انبیا و اولیاء علیهم السلام با استفاده از نفحات جان بخش تعلیم و تربیت اسلامی خواست با دم‌‌‌مسیحایی خود انسان رنجور و خسته از جهل و ستم قدرتها را رها ساخته و آنها را حیاتی دوباره بخشد و جان تشنه آنان را سیراب کند و آنان را متوجه تعلیم و تربیت حقیقی بنماید. حضرتش در کلام و نوشته و عمل یکسان بود و تجلی ایمان او به عنوان یک مومن واقعی در این راز و رمزها می‌باشد. ‌
هدف این مقاله بیان اختصار رهنمودهای آن امام همام پیرامون اهمیت و جایگاه و عوامل موثر بر تعلیم و تربیت است که نشات گرفته از اندیشه اسلام ناب محمدی (ص) است.

وضعیت ادوات و نیروی نظامی
یکسال مانده به پیروزی انقلاب اسلامی با شدت گرفتن اعتراض  های مردم و تظاهرات میلیونی آنها، شاه فرصت خرید و وارد کردن سلاح  های سنگین را نداشت و تنها سلاح  هایی که در این مدت وارد کشور می  شد ابزار شکنجه و سلاح  های سبکی بود که بر علیه مردم به کار گرفته می  شد. ایران تا دو سال و هفت ماه پس از انقلاب نیز، امکان ارتقاء   نیروهای مسلح و تسلیحات خود را نداشت و درگیر جنگ  های داخلی بود ولی عراق با کمک 36 کشور با سرعت و بدون هیچ محدودیتی ارتشی قدرتمند آماده کرده بود.
گذشته از برتری عراق در تعداد سلاح  های موجود، آنها از نظر کیفیت سلاح  ها نیز از ایران برتر بودند؛ به عنوان مثال علاوه بر آمریکا، فرانسه هواپیماهای فوق مدرن سوبراتاندارد خود را به عراقی  ها اجاره داده بود؛ یا روسیه انواع هواپیماهای ساخت روز خود مثل میگ و سوخو را بدون کمترین محدودیت در اختیار عراق قرار می  داد. اما ایران چون در محاصره نظامی دنیا بود، امکان خرید هواپیماهای جدید و مدرن را نداشت.
در مورد نیروی انسانی هم با توجه به اینکه جمعیت کشور عراق کمتر از نصف جمعیت ایران بود در طول جنگ این کشور همواره از نیروی انسانی بیشتری برخوردار بود. این برتری عراق دو دلیل داشت: یکی اینکه صرف نظر از سربازان عراقی، سربازان کشورهای دیگر عربی هم در کنار ارتش عراق علیه ایران می  جنگیدند. از طرف دیگر حضور در جبهه های جنگ در ایران داوطلبانه بود، یعنی اجباری در اینکه حتماً همه جوانان در جبهه  ها حاضر شوند، نبود؛ غیر از سال آخر جنگ که اعزام به دوره سربازی و حضور 20% از کارکنان واجد شرایط جسمانی ادارات دولتی در جنگ اجباری شد.